بررسی مصرف انرژی تولید شکر در استان خوزستان

امروزه بخش کشاورزی به منظور پاسخ‏گویی به نیاز غذا برای جمعیت رو به رشد کره زمین و فراهم کردن مواد غذایی کافی و مناسب، به میزان زیادی وابسته به مصرف انرژی می‏باشد.در این تحقیق انرژی مصرفی جهت تولید شکر در استان خوزستان در دو واحد مختلف از لحاظ نوع مدیریت و حجم کار عملیاتی که شامل کارخانه‏ای بزرگتر و با سطح زیر کشت بیشتر با قدمتی دیرینه واقع در شمال رودخانه کارون و دیگری با سطح زیر کشت کمتر و مدیریتی جدیدتر واقع در جنوب رودخانه کارون که جزء کشت و صنعت‏های هفتگانه استان خوزستان بوده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. جهت محاسبه انرژی شکر تولیدی، انرژی نهاده‏های بخش کشاورزی شامل (آب، قلمه، کود، سموم، الکتریسیته، نیروی انسانی، ماشین‎ها و سوختهای روغن ، گازوییل و بنزین) و نهاده‏های مصرفی در بخش صنعت شامل (آب، الکتریسیته، نیروی انسانی، سوخت‏های مازوت و گاز طبیعی) حساب شده‏اند که در نهایت میزان انرژی مصرفی جهت شکر تولیدی حساب گردید. نتایج جدول تجزیه واریانس شاخص‏های مورد بررسی انرژی شامل (نسبت انرژی، بهره‏وری انرژی و خالص انرژی و بهره‏وری ماشین‏ها) برای هر دو واحد مختلف نشان داد که اختلاف معنی داری بین شاخص‏های دو واحد وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

کارایی انرژی ، سیر انرژی ، شکر ، رودخانه کارون ، خوزستان