ارزیابی تعدادی از پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی ژنوتیپهای هندوانه بذری Citrullus lanatusدر پاسخ به تنش خشکی طی مراحل اولیه فنولوژیکی

خشکی و کمبود آب مهمترین تنش غیر زیستی بوده که رشد و نمو گیاه را به شدت محدود می کند. در این مطالعه به منظور مقایسات دقیق آزمایشگاهی دو ژنوتیپ حساس و متحمل به تنش خشکی (ژنوتیپ های C12 و C6 به ترتیب) ، برخی پارامترهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی پس از سه هفته از رشد اندازه گیری شد. ژنوتیپ C12 با 28% کاهش در میزان آب نسبی، کاهش چشمگیرتری نشان داد. نشت الکترولیت هر دو ژنوتیپ هندوانه به ویژه C12 در پاسخ به تنش خشکی به صورت معنی داری نسبت به شاهد افزایش یافت (05/0 ≥p). بیشترین میزان افزایش تجمع پرولین در ژنوتیپ C6 مشاهده شد که با 93/9 ماکرومول پرولین در یک گرم بافت تر برگ، نسبت به شاهد 7/4 برابر افزایش نشان داد. پنج روز تنش خشکی باعث تجمع مالون دی آلدئید به میزان 2/2 برابری نسبت به شاهد در C12 شد که نشان دهنده تخریب بیشتر بافت لیپید غشای آن و نشانه برای حساسیت آن به تنش می باشد. بطور کلی داده ها حاکی از آن بود که ژنوتیپ متحمل منتخب (C6) از نظر پارامترهای مورد اندازه گیری و مؤثر در فرایند تحمل به تنش نسبت به ژنوتیپ دیگر از برتری قابل ملاحظه ای برخوردار بوده است لذا کاربرد بعدی این ژنوتیپ ها در مطالعات آتی از جمله بیان ژن در شرایط تنش می تواند مفید باشد.

کلیدواژه ها:

پرولین ، تنش خشکی ، رطوبت نسبی برگ ، هندوانه بذری