تعیین مناسبترین مدت پیشتیماربه منظور بهبود صفات جوانهزنی بذرتریتیپایرم

تریتی پایرم حاصل تلاقی گندم تتراپلوئید (Triticum durum) و یک گونه از علف شور ساحل (Thinopyrum bessarabicum) می باشد. انتخاب ارقام و لاین های متحمل به تنش خشکی برای پایداری عملکرد ضرورت دارد. در این مطالعه از طرح بلوک های کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل در سه تکرار استفاده شد. تیمار ها شامل رقم در 13 سطح (،(Ka/b)(Cr/b)F6، Ka/b، (Ka/b)(Cr/b)F3، (Ka/b)(Cr/b)F5، La(4B,4D)/b، (Ka/b)(Cr/b)F2، (Ma/b)(Cr/b)F4، (Ma/b)(Cr/b)F3، (St/b)(Cr/b)F4، La/b، St/b، Az/b) و مدت پیش تیمار با محلول(PEG) 2/1- مگاپاسکال در 3 سطح(1، 2 و 3 روز) بود. .نتایج نشان داد که مدت پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول بردرصد، سرعت، ضریب یکنواختی جوانه زنی، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و ضریب آلومتری معنی داربود. مقایسه میانگین ها نشان داد که . پیش-تیمار بذر با محلول(PEG) 2/1- مگاپاسکال به مدت 2 روز، صفات جوانه زنی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

بهبود جوانه زنی ، پلی اتیلن گلیکول ، پیش تیمار ، تریتی پایرم ،