اثر کودنیتروژن، تاریخ کاشت و تراکم بوته بر ویژگیهای موروفولوژیکی و تسهیم ماده خشک ذرت علوفه ای رقم 260Zea mays L در شرایط آب و هوایی گیلان

به منظور تعیین بهترین سطح کودی، تاریخ کاشت و تراکم بوته بر رقم ذرت 260، آزمایشی در سال زراعی 91-1390 به صورت کرت دو بار خرد شده در قالب طرح بلو ک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ی پژوهشی دانشگاه گیلان اجرا شد. دو سطح نیتروژن (200 و 400 کیلو گرم در هکتار) در کرت های اصلی، سه سطح تاریخ کاشت (25 خرداد، چهار تیر و 15 تیر) در کرت های فرعی و پنچ سطح تراکم بوته (85، 95، 105، 115 و 125 هزار بوته در هکتار) در کرت های فرعی فرعی در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه داده ها نشان داد که برهمکنش نیتروژن در تاریخ کاشت در تراکم بوته بر ارتفاع بوته در سطح یک درصد معنی-دار گردید. صفاتی چون تعداد برگ و بلال فقط تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. صفات نسبت ماده ی خشک تسهیم یافته به بلال و ساقه تحت تیمار های برهمکنش نیتروژن در تاریخ کاشت معنی دار گردید. بررسی برهمکنش تاریخ کاشت در تراکم بوته نشان داد که بیشترین ماده ی خشک تسهیم یافته به برگ از تاریخ کاشت چهار تیر و از جمعیت گیاهی 125 هزار بوته در هکتار به دست آمد. بیشترین ماده ی خشک تسهیم یافته به ساقه از پایین ترین تراکم بوته به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان داد که بطور کلی برای تولید ذرت علوفه ای با در نظر گرفتن ماده ی خشک تسهیم یافته به اندامهای مختلف گیاه و جلوگیری از مصرف بیش از حد کود نیتروژن مقدار کود مصرفی 200 کیلوگرم در هکتار و تاریخ کاشت 25 خرداد با کمترین تراکم در گیلان مناسب به نظر می رسد. البته در صورت تاخیر در کاشت می توان سطح تراکم را بالاتر در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

زمان مناسب کاشت ، ذرت سیلویی ، مقدار نیتروژن مصرفی و مقدار بذر