بررسی توان پوشش های گیاهی بر ذخیره آب در مناطق

اولین جنگ تاریخ که بخاطر آب در حدود 3100 سال پیش از میلاد و بر سر رودخانه فرات اتفاق افتاده است. متاسفانه سرعت احداث سدهای مخزنی و کنترل آب های سطحی جوابگوی رشد مصرف روزافزون آب در بخش های مختلف نمی باشد. فشار بیش از حد در استحصال آب های زیرزمینی به دلیل سهولت برداشت و نیاز به سرمایه گذاری اولیه کم و امکان بهره برداری های خصوصی باعث گردیده است که سالانه با کاهش سطح آب ها زیرزمینی هزینه های این بخش نیز افزایش یابد. پوشش گیاهی طبیعی یک منطقه شاخص قابل اعتماد از رژیم بارندگی آن منطقه محسوب می شود. پوشش گیاهی و میزان بارندگی ارتباط بسیار نزدیکی با هم دارند چرا که در عمده اکوسیستم های خشکی، آب مهمترین عامل محدود کننده محسوب می شود. توان استفاده بالقوه از آب حتی در مناطقی که حدود 100 میلیمتر بارندگی دارند زیاد است. 100 میلیمتر بارندگی یعنی 1000000 لیتر آب در هر هکتار و این مقدار مصرف انسانی و کشاورزی در مناطق خشک کافی است. اندازه، شکل، جهت، پستی و بلندی و نوع پوشش گیاهی حوضه آبریز در تعین میزان رواناب سهیم هستند. هرگونه سرسبزی در سطح زمین را پوشش گیاهی نامند (جنگل، مرتع، زراعت). فقدان پوشش گیاهی از عوامل عمده تخریب سطح خاک توسط باران می باشد. فقدان پوشش گیاهی در سطح خاک، باعث وقوع سیلاب، کاهش ذخیره آب زیرزمینی، خشکسالی، طوفان شن، کاهش در تولید کشاورزی، کاهش درآمد و کاهش استقبال می گردد. بقایای گیاهی سطح خاک بر روی خواص فیزیکی خاک اثرات مفیدی دارند. بعلت کم شدن وزن مخصوص ظاهری و ثبات بیشتر خاک دانه ها، نفوذ و پراکندگی آب درون خاک افزایش می یابد. بهبود خصوصیات خاک را می توان از طریق مصرف بقایای گیاهی و در نتیجه کاهش فشردگی خاک حاصل نمود.

کلیدواژه ها:

پوشش های گیاهی ، شیب ، ذخیره آب ، جنگ تاریخ