بررسی آزمایشگاهی عملکرد یک سیستم تولید هیدروژن با استفاده از فرایند الکترولیز فتوولتائیک

هدف از این مقاله بررسی آزمایشگاه عملکرد یک دستگاه الکترولیز متصل به مدول فتوولتائیک جهت تولید هیدروژن می باشد. دستگاه آزمایش شامل یک مدول فتوولتائیک 90 وات و یک دستگاه الکترولیز آب می باشد. پارامترهای مختلف جوی و عملکردی سیستم آزمایش شامل شدت تابش خورشیدی، دمای محیط، سرعت باد، دمای سطح مدول فتوولتائیک، دمای الکترولیزکننده ، توان الکتریکی تولیدی، توان الکتریکی مصرفی، دبی تولید هیدروژن و غیر اندازه گیری شده اند. درانتها مطالعات پارامتری روی داده های آزمایشگاهی به دست آمده صورت گرفته است. لذا حداکثر مقدار دبی جرمی هیدروژن تولیدی که برابر با 0/78 میلی لیتر بر ثانیه می باشد مربوط به همین بازو از طول روز است در مجموع نتایج تجربی تحقیق حاضر نشان می دهند هرچند که راندمان انرژی سیستم ترکیبی پایین است ولی استفاده از فرایند الکترولیز فتوولتائیک برای تولید هیدروژن از قابلیت بالقوه ی زیادی برخوردار است و با مجهز کردن دستگاه الکترولیز مورد بررسی تحقیق حاضر به PEM و استفاده از محلول الکترولیت مناسب و همچنین خنکاری مدول فتوولتائیک جهت جلوگیری از افت توان الکتریکی آن راندمان سیستم ترکیبی و نرخ هیدروژن تولیدی را بالا برد.

کلیدواژه ها:

تولید هیدروژن ، دستگاه الکترولیز ، راندمان انرژی ، سیستم فتوولتائیک