تحلیل اجزای محدود فازی با استفاده از الگوریتم ژنتیک و شبکه های عصبی بازگشتی
محل انتشار: دومین کنفرانس ملی توسعه علوم مهندسی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 580
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AIHE09_160
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1394
چکیده مقاله:
یکی از اساسی ترین اهداف مهندسی عمران، طراحی سازه های ایمن است، اما به علت وجود عدم قطعیت ها در پارامترهای سازه ای، دستیابی به یک طراحی کاملاً ایمن امکان پذیر نمی باشد. هدف از اجزای محدود فازی سازه ای درنظر گرفتن این عدم قطعیت ها است. در این مقاله، با درنظر گرفتن عدم قطعیت در بار وارد بر سازه و سایر کمیت های سازه ای، بررسی می کنیم که جابه جایی سازه بصورت یک عدد فازی است. روش برش α، یک روش خوب و شناخته شده برای حل مسائل اجزای محدود فازی است. مینیمم و ماکسیمم جابه جایی برای هر درجه عضویت α به واسطه الگوریتم جستجوی ژنتیک محاسبه می شود. استفاده تنها از الگوریتم ژنتیک، حجم و زمان محاسباتی زیادی دارد؛ از این رو در این مقاله از تلفیق الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی به منظور کاهش محدودیت های الگوریتم ژنتیک استفاده می شود. کارآیی الگوریتم پیشنهادی توسط مثال هایی ارائه شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه دلیلی
کارشناسی ارشد، مهندسی عمران، دانشگاه مازندران، بابلسر
احسان جهانی بهتمیری
استادیار، مهندسی عمران، دانشگاه مازندران، بابلسر
امین عابدین پور
کارشناسی ارشد، مهندسی کامپیوتر، دانشگاه گیلان، رشت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :