مطالعه ای درخصوص شاخصهای سرمایه ساختاری و رتبه بندی آن در دانشگاهها

دهه فعلی، دههای است که در آن دانش یکی از عوامل مهم تولید در اقتصاد میباشد. همچنین سازمانها میتوانند با تکیه بر این عامل تولید در دنیای فعلی،مزیت رقابتی خود را حفظ نمایند. در این میان، شناخت داراییها و تخصیص درست منابع به گونهای که ارزشآوری برای سازمان داشته باشد، حائز اهمیت بالاییاست. مجموع داراییهای نامحسوس سازمان سرمایه فکری نامیده میشود که سرمایههای ساختاری)سازمانی( یکی از شاخصهای اصلی سرمایه فکری است. لذادرک و شناخت درست و اولویتبندی زیر شاخصهای آن میتواند کمک شایانی به سازمان جهت ارزش گذاری داراییهای خود داشته باشد. یکی از سازمانهاییکه دارایی اصلی آن دانش میباشد، موسسات آموزش عالی و دانشگاهها میباشند. لذا اولویتبندی سرمایههای فکری در آنها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار میباشد و میتوان با سرمایهگذاری درست، کیفیت ارائه خدمات توسط دانشگاهها را افزایش داد. از طرفی بهبود سرمایههای اجتماعی تابعی از آموزش در هر کشوری میباشد. هدف اولویتبندی زیرشاخصهای سرمایه ساختاری از نظر اساتید دانشگاهها میباشد. از بین شاخصهای استخراج شده از بین مقالات معتبر، 5شاخص مهم با نظر اساتید استخراج شده و با توجه به ماتریس مقایسات زوجی اولویت بندی شدند. پرسشنامهای تهیه و به اساتید دانشگاههای دولتی و غیر دولتی ارسال شد. بر اساس اطلاعات جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، زیرشاخصهای سرمایه ساختاری اولویت بندی شدند. در پایان نیز مقایسهای بین نظرات اساتید در دانشگاههای دولتی و غیر دولتی ارائه شده است

کلیدواژه ها:

دانش ، سرمایه ساختاری ، اولویت بندی ، رویکرد تحلیل سلسله مراتبی