بررسی روش های تطبیق پذیری محیط های سرویس گرا در برابر تغییرات در زمان اجرا

امروزه سیستم های نرم افزاری به دلیل تجمیع حجم گسترده ای از موجودیت های توزیع شده و تغییر و تحول زیرساختی آنها روز به روز پیشچیده تر می شوند و از طرفی گسترش روز افزون کاربرد این سیستم ها در زندگی روزمره و محیط های کاری، اهمیت توجه به ارتقا سیستم های نرم افزاری را دو چندان نموده است. هر چند در سال های اخیر معماری سرویس گرا به عنوان زیرساختی جدید، سطح انتزاع قابل قبولی را برای مواجه با این پیچیدگی ایجاد نموده است با این همه روش های جدید همچنان در زمینه مانیتور کردن و کنترل استقلال سیستم های توزیع شده دچار برخی کاستی ا و نواقص می باشند. با توجه به ساختار و ویژگی های محیط های سرویس گرا، وقوع تغییرات در طول حیات این سیستم ها امری بدیهی بوده و نیاز به فراهم نمودن شرایطی برای تطبیق محیط در برابر این تغییرات است. در این مقاله پس از بیان اجمالی چالش های موجود در زمینه تغییرات محیط های سرویس گرا و چگونگی تاثیر این تغییرات بر ویژگی های کیفیتی سیستم، به بررسی کارهای صورت گرفته در سطح بین المللی به منظور افزایش قابلیت این نوع محیط ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سرویس گرا ، هم آرایی سرویس ها ، هم نوایی سرویس ها ، تطبیق پذیری