دیالکتیک شهرهای جدید شهرهای عام وحس مکان

این پژوهش به رابطه دیالکتیک وارشهرهای جدید شهرهای عام با مفهوم حس مکان و جایگاه آن درنظام شهرسازی معاصر ایران می پردازد شهرهای جدید که پیرونیازهای مردم درعکس العمل به مهاجرت رشد جمعیت و مشکلات اجتماعی بعدازانقلاب صنعتی ایجاد گردید امروزه راه شهرهای عام ژنریک که اول بار توسط رم کولهاوس مطرح گردید را می پیماند که این مساله درزیرساختهای شهری و مباحث مربوط به هویت کیستی و شاخصه های شناخت بیش ازپیش مشخص میگردد شهرهای جدید عمدتا برای تمرکز زدایی کالبدی اقتصادی اجتماعی درناحیه شهری شهرهای بزرگ طراحی می شوند شهرهای جدید یا به قولی ناشهرها دگرگونی مفاهیم حقیقی آدمی را سبب می شود روش تحقیق دراین پژوهش بصورت ترکیبی از تحقق کیفی و کمی است ابتدا به روش کمی نظریه های موجود درباره شهرهای عام و نامکا ها و هویت آنها درشهرهای جدید مورد بررسی قرارخواهد گرفت سپس با روش کیفی درنمونه های ارایه شده به تحلیل اطلاعات فوق پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شهرعام ، هویت ، شهرجدید ، لامکان