استراتژی دانش ،حلقه ارتباط استراتژی مدیریت دانش وراهبردهای کلان سازمان

به عقیده صاحبنظران حوزه مدیریت دانش، بسیاری از ابتکارات ارائه شده برای اجرای مدیریت دانش در سازمانها با شکست مواجه می شوند چرا که آنها با استراتژی های کلان سازمان هماهنگ و تنظیم شده نیستند و به همین دلیل اقبال کمی برای موفقیت دارند. بر این اساس استراتژی دانش می تواند حلقه ارتباطی بین استراتژیهای کلان و اصلی سازمان و اقدامات مربوط به مدیریت دانش سازمانی باشد. استراتژی دانش به این معنی است که برای سازمان، کدام یک از حوزه های دانش دارای اهمیت و اولویت بالاتری هستند، با وضعیت مطلوب در آن ها چه فاصله ای دارد و برای رسیدن به وضعیت مطلوب در آن ها بایستی چگونه عمل کند . در این میان، مدیران ارشد دانش (cko) که امروزه نقش موثری در ترویج، تبلیغ و تدوین برنامه های مدیریت دانش دارند بایستی تا حد امکان خود را با برنامه های استراتژیک سازمان هماهنگ و نزدیک سازند. به عبارت روشن تر این مدیران بایستی خود در تدوین استراتژی های سازمان نقش موثری ایفا نمایند . در مطالعات مدیریت دانش، به تفاوتهای استراتژی مدیریت دانش و استراتژی دانش توجهی نشده است. از همین رو تحقیق حاضر با بررسی کارکردها و الگوهای مربوط به این دو مفهوم به بیان تفاوت های آن ها می پردازد. این تحقیق با گردآوری اطلاعات از منابع پایگاه های اطلاعاتی اینترنت، کتب و مقالات علمی فارسی و لاتین مربوط به موضوع تحقیق انجام شده است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد با توجه به تفاوت ماهیت و کارکرد این دو مفهوم، سازمان ها برای انجام پروژه های مدیریت دانش نیازمند تدوین استراتژی مدیریت دانش و استراتژی دانش خود به صورت جداگانه می باشند. استراتژی مدیریت دانش بر مبنای دسته بندی دانش به انواع دانش آشکار (صریح) و دانش پنهان (ضمنی) تعریف می شود و استراتژی دانش بیان می کند که سازمان چه دانشی را، با چه عمقی، از چه منبعی و از چه طریقی برای پشتیبانی از برنامه استراتژیک خود بایستی کسب نماید.

کلیدواژه ها:

دانش ، مدیریت دانش ، استراتژی مدیریت دانش ، استراتژی دانش ، مزیت رقابتی