بررسی آگاهی و نگرش مدیران مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در زمینه برنامه ریزی استراتژیک

با توجه به پیچیدگی روزافزون فعالیتها و محیط شدیداً در حال تغییر، ضرورت بهره گیری از برنامه ریزی استراتژیک ضروری بنظر می رسد. پژوهش حاضر به منظور تعیین آگاهی و نگرش مدیران مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در زمینه برنامه ریزی استراتژیک درسال 1390 انجام پذیرفت. این مطالعه از نوع مقطعی-توصیفی- تحلیلی است. جامعه پژوهشی شامل ٣٩ نفر از٥٧ نفر مدیران ارشد و میانی بیمارستان ها؛ شامل رئیس بیمارستان، مدیر بیمارستان، رئیس امور اداری، مدیر امور مالی، معاون اداری- مالی و مدیر پرستاری بود که به روش سرشماری انتخاب شده بودند. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه ی روا و پایا جمع آوری و برای تجزیه و  تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSو آزمون های آماری آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان آگاهی مدیران از نحوه تدوین برنامه استراتژیک در حد خوبی بوده و نگرش آنها نسبت به تدوین و کاربرد برنامه استراتژیک مثبت می باشد. بین آگاهی و نگرش مدیران و همچنین بین آگاهی و سوابق آموزش ضمن خدمت مدیران در زمینه مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. مدیران تحصیل کرده در رشته های مدیریتی در مقایسه با مدیران تحصیل کرده در سایر رشته ها، نیز مدیران دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس در مقایسه با مدیران دارای مدرک تحصیلی لیسانس اغلب آگاهی بیشتری از نحوه تدوین و کاربرد برنامه استراتژیک دارند. با توجه به نتایج بدست آمده می توان گفت که میزان آگاهی مدیران از نحوه تدوین و کاربرد برنامه استراتژیک درحد متوسط بوده که با توجه به نگرش مثبت مدیران نسبت به تدوین و کاربرد برنامه استراتژیک و درک اهمیت این نوع برنامه توسط آنان، زمینه لازم برای ارتقاء آگاهی مدیران در این زمینه فراهم می باشد. آموزش ضمن خدمت درزمینه مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک، نقش بسزایی در افزایش آگاهی مدیران در این زمینه داشته است. با توجه به اینکه مدیران تحصیل کرده در رشته های مدیریتی، اغلب آگاهی بیشتری در زمینه تدوین و کاربرد برنامه استراتژیک داشتند این امر بیانگراهمیت بکارگیری افراد متخصص در منصبهای مدیریتی و تدوین برنامه استراتژیک می باشد.

کلیدواژه ها:

آگاهی ، نگرش ، مدیر ، برنامه استراتژیک