ارزیابی میزان گسست توسعه ای خدمات عمومی در استان خوزستان با رویکرد آمایش سرزمین

افزایش فزاینده شهرنشینی، پیامدهای بسیاری را در جهان به همراه داشته است که از پیامدهای عمده آن، فقر، محرومیت و انواع نابرابریهای فضایی است. تمرکزگرایی، توزیع متراکم جمعیت و خدمات ازجمله عواملی هستند که این نابرابریها را گسترش داده اند. ازاینرو بررسی و شناخت فرایند و نحوه شکل گیری محرومیت و وضع کنونی آن برای کاهش گسستهای منطقه ای بسیار ضروری است. در میان انواع خدمات عمومی جز پایه ای ترین نیازهای بشریاند که باید موردتوجه قرار گیرند. به طورکلی هدف این مطالعه شناخت روند شکل گیری و ارزیابی علت یابی وجودی گسستگی های فضایی در توزیع خدمات عمومی در سطح شهرستان های استان خوزستان است.نوع تحقیق پیش رو ازلحاظ ماهیت توصیفی تحلیلی و شیوه جمع آوری آمار و اطلاعات اسنادی و کتابخانهای بوده است و برای تحلیل شاخصهای از روشهای رتبه بندیSaw وTopsis بهره گرفته شد. نتایج حاصله حاکی از آن است که شهرستانهای اهواز و ماهشهر در سطح برخورداری کامل قرار دارند و خرمشهر، شادگان و شوش به عنوان شهرستانهایی محروم شناخته شدند. روند تغییرات نیز نشان داد که جنگ تحمیلی و سیاست های توسعه ای دولتی عامل گسترش تمرکز خدماتی در این استان بوده است.

کلیدواژه ها:

خدمات عمومی ، گسست توسعه ای ، توسعه یافتگی ، خوزستان