کاربرد تحلیل پوششی داده ها درارزیابی عملکرد شرکت های هواپیمایی

حمل و نقل هوایی نقش بسزایی در شکوفایی اقتصادی کشورها دارد، بدین لحاظ رقابت در این عرصه همواره رو به افزایش بوده و این تغییرات موجب شده است تا مبحث ارزیابی عملکرد خطوط هوایی و اطلاع از وضعیت رقبا مساله بسیار مهمی قلمداد گردد. از جمله مفاهیمی که سابقه طولانی در علوم مختلف داشته و اندازه گیری و تحلیل آن به منظور دستیابی به بهترین عملکرد در واحدهای مختلف مورد توجه قرار داشته، کارایی است. این تحقیق بر آن است تا با بدست آوردن کارایی شرکت های هواپیمایی مسافربری ایرانی و با استفاده از مدل مناسب تحلیل پوششی داده ها(DEA) نسبت به رتبه بندی آن ها اقدام و مسیر توسعه را برای قرار گرفتن واحدهای ناکارا بر مرز کارایی تعیین نماید. شاخص های مورد توجه در این تحقیق تعداد صندلی در اختیار، تعداد پرسنل در اختیار، مسافر کیلومتر حمل شده داخلی و مسافر کیلومتر حمل شده بین المللی است. ضمن محاسبه کارایی 12 شرکت هواپیمایی مسافربری فعال در سال 1393 و رتبه بندی آن ها، مسیر توسعه و شرکت های مرجع جهت افزایش کارایی شرکت های ناکارا نیز مشخص شدند

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، تحلیل پوششی داده ها ، کارایی خطوط هوایی ، شرکت های هواپیمایی مسافربری