بررسی وضعیت آمادگی و یادگیری سازمانی برای تغییر در کارکنان بانکهای خصوصی تهران

با توجه به اهمیت سازمان یادگیرنده و آمادگی برای تغییر، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین یادگیری سازمانی و آمادگی برای تغییر درصنعت بانکداری صورت پذیرفته است. جامعه آماری این پژوهش بانکهای خصوصی در ایران هستند. تعداد 110 نفر از مدیران بانکها بعنوان نمونه انتخاب گردیدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک و نیز پرسشنامه تغییر دانهام و همکاران استفاده گردید. برای آزمون فرضیهها با توجه به دادههای پرسشنامه از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف(تست نرمالیته)، آزمونt- استیودنت و آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها حاکی از وجود فرهنگ یادگیری سازمانی در بانکها است. بنابراین، ابعاد مختلف یادگیری سازمانی در بانک ها در وضعیت بالاتر از متوسط قرار دارند. در کل باتوجه به نتایج بدست آمده از آزمون فرضیهها و همچنین با در نظر گرفتن ضریب رگرسیون می توان استدلال کرد که ارتباط بین آمادگی برای تغییر و یادگیری سازمانی در بانکها در وضعیت مطلوبی قرار ندارد، بویژه در ارتباط با بعد تحقیق و گفتگو برای آمادگی برای تغییر که یکی از ابعاد مهم مدل است

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، سازمان یادگیرنده ، صنعت بانکداری