سکوت سازمانی: ترک شغل و فشار روانی به عنوان عامل ایجاد کننده آن

منابع انسانی یکی از مهمترین سرمایه های سازمانی به حساب می آید که در صورت نارضایتی منجر به کاهشبهره وری سازمانی می شود. یکی از نشانه های نارضایتی ترک شغل است که در آن شخص از شغل خود خارجمی شود تا از نظر روانی فشار کمتری را متحول شد تحقیقات نشان داده است در صورتی که کارکنان نتواند درکار نظرات خود را بیان کنند یا به عبارتی در کار خود احساس بی ارزشی، فقدان کنترل و ناسازگاری گردنداین میزان ترک شغل امکان دارد افزایش یابد. اطلاعات مربوط به پاسخ 97 نفر ازشرکت A جمع آوری شده تا بر اساس آن رابطه بین متغیرها برای آزمون فرضیه های تحقیق بررسی شود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Smart PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. فرضیه اول:فشار روانی بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد ذر مدل، مقادیر T-Value برای رابطه بین فشار روانی و سکوت سازمانی برابر 11/508 می باشدکه مقدار این T-Value از مقدار 1.96 بیشتر است بنابراین رابطه نشان داده شده معنی دار است. به طور کلی نتایج بدست آمده حاکی بر تایید فرضیه اول تحقیق می باشد. یعنی فشار روانی بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.فرضیه دوم: قصد ترک شغل بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. در مدل، مقدار T-Value برای رابطه بین قصد ترک شغل و سکوت سازمانی برابر 2/939 می باشدکه مقدار این T-Value از مقدار 1.96 بیشتر است بنابراین رابطه نشان داده شده معنی دار است. به طور کلی نتایج بدست آمده حاکی بر تایید فرضیه دوم تحقیق می باشد. یعنی قصد ترک شغل بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت ومعناداری دارد.فرضیه سوم: قصد ترک شغل از طریق فشار روانی بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. در مدل برای رابطه بین قصد ترک شغل و فشار روانی برابر 60/077 و همچنین روی پیکان بین فشار روانی و سکوت سازمانی برابر 11/508 میباشدکه در رابطه غیر مستقیم مقدار این T-Value ها از مقدار 1.96 بیشتر است. بنابراین رابطه های نشان داده شده معنی دار است. به طور کلی نتایج بدست آمده حاکی بر تایید فرضیه سوم تحقیق می باشد. یعنی قصد ترک شغل از طریق فشار روانی بر سکوت سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

سکوت سازمانی ، ترک شغل ، فشار روانی