نقش هرس مناسب در باغات انار برای جلوگیری از عارضه زردی ناشی ازآفات چوبخوار

یکی از عارض ههای درختان انار خصوصا در شرایط بحران خشکی عارضه زردی سرشاخه های انار میباشد که این عارضه درنهایت موجب خشکیدگی سرشاخه ها می شوند. اصولا باغداران قادر به تشخیص عامل عارضه نمیشوند و فکر میکنند که عوامل بیماری زا و یا تغذیه ای موجب خشکیدگی سرشاخه ها می شود و برای کاهش این اثرات هزینه های گزافی مینمایند درصورتیعامل اصلی سوسک های چوبخوار از جمله سارتا chrysobothris parvipunctata obenb و (Aeolesthes sarta) می باشند. برای جلوگیری از خسارت این آفات توجه به مدیریت تلفیقی به عنوان گامی در جهت کاهش جمعیت و خسارت آنها لازم اجرا است در این روش نقش هرس، تغذیه و آبیاری از اهمیت بالائی برخوردار است. تنوع گونه ها و شدت حمله ارتباط مستقیم با شرایط اقلیمی دارد بدین معنی که آفتاب شدید باعث تبخیر سطحی و بدلیل کاهش آب تغییراتی درکمیت و کیفیت شیره گیاه به وجود می آید. این مسئله باعث می شود که حشرات چوبخوار از فاصله دور قادر به تشخیص این گونه درختان می شوند و در جهت مناسب آن فعالیت خود را شروع می نمایند. لذا در این مقاله سعی شده است که هرس مناسب و عملیات اصلاحی درباغات انار ارائه گردد تا از هرینه های اضافی که به غلط بکار گرفته جلوگیری و به طریق مناسب شاهد کاهش خسارت در این باغ ها باشیم