جایگاه عاشورا و نهضت حسینی در ادبیات پایداری

عاشورا و نهضت حسینی بی گمان بزرگ ترین قیام علیه ظلم و ستم در جهان بشمار می رود زیرا در رأس این نهضت امام معصوم و حجت خدا قرار داشته است. بزرگ ترین دلیل بر بزرگی این قیام ، قیام های شیعی است که پس از قیام امام حسین(ع) در اقصی نقاط ممالک اسلامی به تأسی ازاین قیام بوقوع پیوسته اند بخشی از ادبیات پایداری هم به عاشورا اختصاص یافته است و شاعران انقلاب سروده های زیبایی با مضمون عاشورا و قیام حسینی سروده اند.البته سابقه مدح اهل بیت به قرون سوم و چهارم هجری بر می گردد. و مولوی هم شعری به مطلع : کجایید ای شهیدان خدایی بلا جویان دشت کربلایی سروده است اما بهترین در زمینه ی عاشورا شعر عاشورایی محتشم کاشانی است. شاعران متعهد انقلاب هم که از آبشخورهای غنی ادبیات پارسی سیراب گردیده اند ، با اقتدا به شاعران متقدم پارسی در این میدان گویی زده اند و ارادت خود را به ساحت مقدس و مطهر سیدالشهدا ابراز داشته اند. این اشعار هم در حیطه لفظ و هم در حیطه معنا غنی هستندومی توان آن ها را با نمونه های کلاسیک شعر پارسی مقایسه و بعضاً ترجیح داد.

کلیدواژه ها:

امام حسین(ع) ، ادبیات پایداری ، شعر عاشورایی