تاثیر فرهنگ در معماری بومی

معماری بومی، برگرفته ازالگوهای فرهنگی ونمایانگرآداب ورسوم، روحیه واحساسات،اندیشه و عقیده،ذوق و سلیقه وهنرجامعه است.ازاین نظردراحیای سنتهای ارزشمند فرهنگی وابقای هویت ملی نقش بسیارمهمی ایفا می کند.یکی از راه های پایداری اصالت هر جامعه درحفظ نشانه های فرهنگی،چه درپوشش ها،گفتارورفتار وچه درسبک معماری است.در مقابل،کم اعتنایی به هربخش ازآثار شناسنامه ی ملی هرجامعه سبب می شودتانگاه وارداتی برنشانه های فرهنگی سایه افکند. تحولات قرن بیستم برشرایط اقتصادی،اجتماعی وفرهنگی،تاثیرات قابل توجهی داشته است.گسترش سریع مظاهرزندگیمدرن به جای معیشت بومی وسنتی درجوامع بشری و تغییرات درشیوه های معماری وساخت موجب گسترش بی انتظام زیستگاهها وبوم سامانه های طبیعی،نابودی جوامع سنتی روستایی وزمین های کشاورزی،مصرف وتخریب بی رویه منابع طبیعی ورشدفزاینده آلودگی های هوا ومحیط زیست در شهرهای بزرگ شده وتعادلی که زمانی بسیارطولانی درجامعه سنتی،میان محیط انسانی ومحیط طبیعی برقراربوده، برهم زده است.این پژوهش سعی درشناخت دقیق ترمبانی فرهنگی به کار رفته درمعماری بومی داردتابه عنوان تلاشی هرچنداندک،در حوزه ساخت وسازکشور،زمینه سازی برای تدوینیک نسخه ملی معماری باشد.درواقع هدف،هدایت معماری ایران به سوی یک معماری باهویت مستقل ومتکی برمیراث معماری گذشته خود است که با اتکابه فرهنگ ظهورکرده،به گذشته احترام گذاشته وازسنت های آن درس می گیردودرپی یافتن مفاهیمی ازفرهنگ ایرانی وبیان آن درقالب کالبد معماری باشد

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، فرهنگ ، آداب ورسوم ، سنت