نگاه به توسعه پایدار و معماری پایدار با روند تحلیل گونه

تفکر توسعه پایدار درحقیقت به وجوه تاریک وغفلت های این دوره می تازد وآنها را چالش هایی می پنداردکه درصورت چشم پوشی،به انهدام طبیعت ونوع انسان می انجامد . تفکر توسعه پایدار درکشورهای جهان سوم به تبعیت از کشورهای توسعه یافته است ،بدون حفظ هویت جمعی درجامعه ای که رویکرد فرهنگی وتاریخی جزوداشته های اصلی مردم آن است.بحران هویتی به علت پرداختن معماران بیشتربه رویکردهاای محایز ز یساتی وغفلات ازپارداختن باه صاورت جامعه ای وفرهنگی که تاثیرگذارترین پرداخت برمعماری است. توسعه پایدار با رویکرد مدرن گونه برمعماری می نگردیا معماران بارویکرد مدرن گونه برآن مای نگرناد.معماری وشهرسازیپایدار یک مفهوم مشترک وبین المللی برای جوامع فرهنگها ومردمان جهان نیست ،بلکه هرجامعه ای،درکنارتکیه برتجربیات علمی ونوین جهانی،باید با درک و بررسیتاریخی ،فرهنگ اقلیم وزیر ساخت های بنیادین خود،معماری وشهرسازی پایدار را تعریف کند.نگاه معماری پایداربه صورت پست مدرن است هیگگااه اصالی واحادودیدگاه جهانی را بر سیطره بنا قرار نمی دهد،بلکه نسبت به فرهنگ و محیز حاکم بر بنا شرایط متفاوتی را انتخاب می کند وهیچگاه تفکر ماشین وارانه برمعماری یاشهرسازی ندارد. ما درعصری زندگی می کنیم که به قول چارلز هندی عصر سنت گریزی است عصری است که درآن با تغییرات سریعی درگذر است کسانی که این تغییرات رادرک می کنند بهتر می توانند ازاین تغییرات به نفع خویش استفاده نمایند.ولی جرج برنارد شاو پیشرفت یکسره را به انسان غیرمعقول وابسته است.استدلال او این بودکه انسان معقول،خودرا با جهان تطبیق می دهد،حال آنکه انسان غیرمعقول جهان را بر خود منطبق می سازد.بهترین ومباحثه برانگیزترین فکر مدرن دردیدگاه » جهان برای بشر ساخته شده است ونه بشربرای جهان «: فرانسیس بیکن است که می گوید . روش تحقیق دراین مقاله روشی توصیفی تحلیلی است که با استفاده از – مقالت ومنابع کتابخانه ای معماری پایدار مورد انتقاد و واکاوی قرار می دهد این مقاله سعی درنمایان ساختن روند پیشرفت توسعه پایدار و چگونگی نگاه معماری پایدار وتوسعه پایدار واین که آیا نگاه پایدار جوابگوی این عصراست ویادرعصربحران هویت نگاه معماری پایدار بدان دامن خواهدزد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، هویت جمعی ، پست مدرن ، معماری پایدار ، فکرمدرن