بررسی ساختمان های مسکونی براساس آموخته هایی ازمعماری بومی (ایلام)

معماران ما در گذشته هرگز نوعی نمی آوردند مگر انکه بهتر از کهنه بود انان تجربه های پیشینیان را در میافتند راستی ها را تکرار و کاستی ها را اصلاح می کردند چنین بود که معماری سنتی پیشرفتی رو به کمال داشت و روز به روز غنی تر میشد. مفاهیمی همچون اسایش ارامش, سازگاری با محیط ,ایجاد حس سرزندگی ,کیفیت فضای معماری که روزگاری از خصوصیات بارز معماری بومی ما بوده اند که در بناهای امروزی به ندرت مشاهده گشته و بناهای امروزی تنها به ساختمانهایی برای سکونت تقلیل پیدا کرده اند چگونگی برقراری تعامل و نوع تدابیر در نظر گرفته شده مطلبی است که سالها پیش ساکنین این مرزو بوم با مهارتی ویژه از ان بهره جسته اند و با اجرای فنون و قواعد خاص در زمینه های استفاده بهینه از انرژی ها و منابع طبیعی(مصالح بومی) ،خورشید و باد، هماهنگی با اقلیم ،توجه به فرهنگ واستفاده از اصول و قواعد معماری اسلامی از ان استفاده کرده اند و امروزه با سهل انگاری در کشور ما به ورطه نابودی و فراموشی کشانده شده است. در سیطره این پژوهش سعی داریم به بررسی یکی از مهمترین مباحث درزمینه معماری بپردازیم و هدف ما ایجاد چشم اندازی برای درک هرچه بهتر است که برای نیل به این هدف ازپژوهشهای موردی واستناد به منابع مکتوب وکتابخانه ای بهره گرفته ایم.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، خانه سنتی ، مصالح بومی ، فرهنگ بومی