داوری پذیری نوعی تحت حقوق ایران

داوری قراردادی است که به موجب آن طرفین توافق مینمایند که کلیه اختلافات موجود یا اختلافاتی که ممکن است دراینده حادث شود را به داوری ارجاع دهند همانگونه که ازتعریف داوری برمی اید داوری یک موافقتنامه و یک قرارداد است و مانند هرقراردادی می بایست شرایط عمومی قراردادها را یعنی قصد و رضای طرفین اهلیت طرفین مشروعیت جهت و موضوع معین را داشته باشد علاوه براین شرایط عمومی که هرقرارداد می بایست داشته باشد موافقت نامه داوری دارای شرایط اختصاصی و خاص خود می باشد ازجمله اینکه موافقت نامه باید بصورت کتبی باشد و بعضی ازموضوعات را نیز نمی توان به داوری ارجاع داد درواقع می توان گفت درداوری محدوده اراده طرفین برای رجوع به داوری محدود گردیده است این محدودیت که تحت عنوان داوری پذیری درحقوق داوری مطرح می باشد موضوع پژوهش می باشد منظور ازداورپذیری این است که چه اختلافاتی را نمی توان به داوری ارجاع داد که خود به دونوع داوری پذیری شخصی و داوری پذیری موضوع یا نوعی تقسیم میگردد داوری پذیری شخصی مربوط به توانایی دولت و موسسات دولتی برای رجوع به داوری می باشد و منظور ازداوری پذیری نوعی است که چه موضوعاتی رانمی توان را به داوری ارجاع داد

کلیدواژه ها:

داوری ، داوری پذیری ، موافقتنامه داوری ، اموال دولتی ، دعوی ورشکستگی