بررسی ضرورت فضاهای باز و نیم باز در محیط های آپارتمانی و مسکونی

فضای باز تا به امروز بخش تفکیک ناپذیر زندگی انسان را تشکیل می داده است و انسان از طریق ارتباط با فضای باز زندگی کرده است، اما در واحدهای مسکونی امروزی در برخوردی آمرانه انسان مجبور شده است که سکونت عمودی را انتخاب کند و حضور طبیعت و ارتباط با آنر را به کلی نادیده بگیرد. حذف شدن این تمایل فطری و نیاز انسان به فضای باز سبب شدهکه مفهوم آپارتمان در مقایسه با خانه ناقص تصور گردد. در این تحقیق سعی شده است به بررسی مزایای استفاده از تراسهای بزرگ آپارتمانها (حیاط) بر آسایش زندگی ساکنین پرداخته شده و عوامل مهمی که تأثیر آن را بیشتر مینمایند مانند عمق و ارتفاع تراس شناسائی شوند.

کلیدواژه ها:

آپارتمان ، حیاط ، زندگی شهری