ارائه راهکارهای مناسب در راستای رفع ناهنجاریهای اجتماعی در شهر (نمونه ی موردی: بافت قدیمی و حاشیه ای شهر اردبیل)

اگر شهر را بعنوان خانه ای بزرگ قبول کنیم، پس همانند خانه باید دلگرم کننده و دارای خصوصیات لازم برای تأمین رفاه و آسایش شهروندان باشد. همانطوریکه مشخص است دو منطقه از شهر اردبیل، یعنی بافتهای قدیمی و بافتهای حاشیه ای دارای بیشترین آمار ناهنجاریهای اجتماعی در شهر هستند، که به علت سرایت این ناهنجاریها و آسیب ها به سایر محلات و مناطق شهر اردبیل، ضرورت طرح مسأله یعنی پیشگیری و درمان روشن و لازم است. این مقاله ضمن مرور بر مفاهیم و مصادیق ناهنجاریهای اجتماعی در شهر اردبیل، در دو بخش به بافتهای قدیمی و حاشیه ای می پردازد و در هر دو بخش ضمن بررسی اجمالی از فعالیت های انجام شده به بازشناسی مشکلات پرداخته و راهکارهایی نیز ارائه می نماید. نتایج پژوهش انجام شده نشان می دهد که این بافت های شهری اردبیل، فی نفسه نمی توانند عامل بروز و وجود ناهنجاریها باشند، بلکه نگرش نادرست به این بافتها و اعمال تفاوت آشکار میان داخل شهر و حاشیه، یکی از مهمترین عوامل ایجاد ناهنجاریها می باشند. برای حل مشکلات باید ضمن طرح مسأله در سطح ملی با ارتقای آگاهی و بینش لازم، از مشارکت و همکاری ساکنان نیز بهره برد و تدوین قوانین مناسب و انجام پژوهشهای راهبردی نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آسایش ، ناهنجاریهای اجتماعی ، معضلات شهری ، مشارکت همگانی ، بافت شهری اردبیل