بازتعریف فضای آموزشی در دانشکده هنر بر مبنای تلقی هنرجویان از محیط

این مقاله حاصل مطالعاتی است که به شناخت جدیدی از محیط های آموزشی و تأثیر آن در کیفیت آموزش می انجامد و نتایج آن می تواند برای طراحان داخلی و مراکز آموزشی مثمر ثمر باشد. براساس تجارب طراحان و آموزشگران محیط های امن و مناسب به همراه ایجاد شرایط مناسب برای اساتید و دانشجویان می تواند بازخورد مناسبی در آموزش باکیفیت تر داشته باشد. دانشکده های هنر همواره به عنوان مرکز خلاق و دارای میحط مؤثر در تمامی دانشگاه ها معروف می باشند البته ناگفته نماند که این فضاها درصد بالایی از روح خلاق خود را از اعضای حاضر دریافت می کند. هدف این پژوهش مطالعه تأثیر فضای آموزشی به ویژه در رشته هنر بر هنرجویان و اساتید حاضر در دانشکده هست و همچنین هدف غایی این پژوهش ایجاد فضای مناسب با رعایت استانداردها و شرایط مناسب براساس قوانین طراحی و آموزشی است که بتواند مأمنی باشد برای ارائه آثار هنرمندان جوان آینده. این پژوهش حاصل مطالعات کتابخانه ای بوده و آمار حاصل از این آزمون ها بی واسطه و با رعایت امانت ارائه می گردد. نتایج این پژوهش در 3 سطح شناخت قوانین طراحی، مطالعات محیط های آموزشی، ارائه محیط مناسب، به معرفی یک محیط مناسب برای آسایش استاد و دانشجو می پردازد. در نهایت براساس مطالعات و آمار بدست آمده می توان به این نتیجه رسید که طراحی مناسب فضای داخلی محیط های آموزشی می تواند شرایط بسیار مناسب تری برای بالا بردن کیفیت آموزش گردد.

کلیدواژه ها:

الگوی طراحی ، روان شناسی محیط ، کیفیت آموزش ، دانشکده هنر