ریخت شناسی بادگیر در استان هرمزگان

بادگیر بعنوان بخشی از بنای ایرانی در منطقه اقلیمی گرم ایران برای سالیان متمادی مورد استفاده قرار می گرفته است و عنصری معماری جهت سرمایش ایستا با بهره مندی از انرژی تجدیدپذیر باد می باشد. لذا شناخت بیشتر آن می تواند به طراحی معماری پایدار بیانجامد. در تحقیق حاضر سعی بر ریخت شناسی بادگیر در اقلیم گرم و مرطوب هرمزگان است، به همین منظور بندر لافت و بندر لنگه بعنوان بنادری که دارای بادگیرهای شایان توجهی هستند انتخاب شده و به صورت کتابخانه ای و مشاهدات میدانی تعداد سه بنای دارای بادگیر به صورت تصادفی انتخاب و ویژگی های فیزیکی بادگیرها مورد بررسی کیفی و توصیفی قرار گرفته اند. نتایج حاصل حاکی از آن است که فرم بنا و محل قرارگیری بازشوها با توجه به باد طراحی می شوند و به منظور تهویه داخل بنا از بادگیر دو طرفه رو به دریا استفاده می شود، طوری که جریان هوا از یک سمت وارد و از سمت دیگر و یا دریچه ای دیگر از اتاق خارج شود. لذا عامل اساسی که موجب بلندتر شدن در بادگیر بناست، علاوه بر مسأله اقلیم، عامل اقتصاد می باشد.

کلیدواژه ها:

بادگیر ، گرم و مرطوب ، هرمزگان