سیر تحول نمای بافت شهری حوزه اداری- تجاری شهرستان بابل با رویکرد شکلی (بناهای مربوط به دوره پهلوی اول،پهلوی دوم و معاصرمحدوده خیابان مدرس)

نمای شهری در یک نگاه از هویتی یکپارچه برخوردار است. هویتی که برگرفته از کیفیت بصری تک عناصر موجود در آن است. این کیفیت که خود شامل مجموعه ای از نشانه هاست،مشخصه یک بنا از لحاظ فرهنگی و کارکردی را شکل می دهد. در این میان بناهای حوزه تجاری- اداری بافت شهری به علت نوع کاربریشان نسبت به بناهای دیگر از اهمیت ویژه ای در شکل دهی به نماهای شهری برخوردارند. امروزه در شهر بابل چندین بنای اداری و تجاری شاخص از دوران پهلوی اول و دوم و معاصر وجود دارند که بررسی ها نشان می دهد تاکنون مطالعات کاملی درباره آنها صورت نگرفته است. طوری که برخی از ایننمونه های با ارزش به علت دارا بودن مالکیت خصوصی و کاهش کیفیت کالبدی در معرض تخریب و ویرانی قرار گرفته اند. لذا شناسایی و تحلیل و بررسی عناصر شکل دهنده آنها به عنوان پیش قرض هایی برای طراحی کالبد خارجی بناهای آینده، جهت جلوگیری از اغتشاش و حفظ هویت بصری نمای شهری منطقه مورد مطالعه امری ضروری به نظر می رسد. به همین منظور در این پژوهش با طرح این پرسش که روند تغییر تدریجی الگوهای طراحی بدنه نمای شهری در حوزه مذکور در دوره های مختلف به چه صورت بوده با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی به بررسی الگوهای شکلی تشکیل دهنده نماها پرداخته که نتیجه حاصل از پژوهش نشان دهنده حذف تدریجی عناصر شکلی بومی از اواخر دوره پهلوی اول تا جایگزینی عناصر غیربومی در دوران معاصر می باشد.

کلیدواژه ها:

بافت شهری ، نمای شهری ، الگوی شکلی ، گونه شناسی