تأثیر جداره بیرونی ساختمان ها در شکل دهی به بافت شهری

پوشش ساختمان همواره در حد فاصل دو فضا قرار دارد و در تعریف هر دو فضا نقش ایفا می کند. پوشش ساختمان در حد فاصل یک فضای باز و یک فضای بسته یا نیمه باز قرار می گیرد. بدنه ای که از یک طرف فضای باز را تعریف کرده و از طرف دیر فضای بسته را، از طرف فضای بسته مسئول ارتباط این فضا با نور وچشم انداز و ... است و از طرف فضای باز مسئولیت تعریف، آن فضا، ارتباط با فضاهای اطراف و ارتباط با زمین و اسمان را به عهده دارد. ظاهر بناها مانند ظاهر افراد و اشیا نمایانگر و نماینده درون آنهاست. دانستن اینکه درنظر گرفتن نما برای ساختمانها چه هدف یا اهدافی را دنبال میکند، و چه عواملی در نوع و شیوه اجرایی این قبیل نماها مؤثرند، لازم و ضروری است نمای شهری از مجموعه نماهای مشرف به فضای عمومی به دست می آید. این نماها از جهتی همگن و از جهتی ناهمگن هستند. می توانند همگن باشند چون با استفاده از زبانی مشترک روی بدنه اجزا شهر اجرا می شوند و اما از آنجا که هر کدام از این فضاها به کمک این زبان، مقاصد و نیازهای خود را بیان می کند، ناهمگن هستند. در این پژوهش نیز به بررسی نقش نما در بافت شهری به تفصیل پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

نما ، جداره بیرونی ، بافت شهری ، نمای شهری ، معماری نما