مقایسه سازه های سنتی جوبی شیکیلی گیلان و کل به کل و لاردهی مازندران

کشور ایران از پتانسیل های فراوانی در زمینه معماری با چوب بهره مند است که امروزه به آن توجه چندانی نمی شود. از جمله آن معماری چوبی خطه جنوب دریای خزر (مازندران) است که به نام های کل به کل و لاردهی خوانده می شود و از جمله دیگر آن معماری چوبی خطه گیلان است که به نام شیکیلی خوانده می شود. مقاله حاضر به طریق ساخت، بررسی سازه، چگونگی اتصال و در اجزای این سازه ها پرداخته می شود که در این راه برای به دست آوردن مطالب و اطلاعات هم از معماران تجربی استفاده نموده و هم بامطالعه میدانی و جمع آوری مطالب و پس از بازدید از بناهای بومی با کمک ترسیم آن بوسیله نرم افزار صحت آن را با آن معماری تطبیق داده تا از ترسیم صحیح آن با اجرای اصلی اطمینان حاصل گردد. ضرورت این تحقیق در این است که بسیاری از معماران سنتی کار که در گذشته به ساخت سازه های چوبی مشغول بوده اند هر کدام به یک سری موارد سازه ای، زیباشناسی، اقلیمو از این قبیل موارد پرداخته اند ولی هر یک به اجرای برخی موارد بی توجه بوده که این مسئله باعث ایجاد نقاط ضعفی در هر بنا شده است اما با مطالعه بر روی این سه نمونه سازه می توان به رفع این نقاط ضعف پرداخت.

کلیدواژه ها:

سازه های چوبی ، عناصر سازه ای ، شیکیلی ، کل به کل و لاردهی