بررسی موانع تحقق پذیری مدیریت یکپارچه شهری با تأکید بر تفرق سیاسی

مدیریت یکپارچه شهری پیش شرط ضروری به منظور مواجهه با چالش های بسیاری که شهرهای امروزی در سراسر جهان با آن روبرو هستند می باشد. با این حال، یکپارچگی یک عمل چالش برانگیز است که باید مورد تجربه و آزمایش قرار گیرد. مدیریت یکپارچه شهری، سازماندهی و بسیج عوامل و منابع شهری با درنظر گرفتن توسعه پایدار در جهت پاسخگویی به نیازهای ساکنان شهر می باشد. در واقع بالاترین هدف مدیریت یکپارچه شهری توسعه پایدار است. تفرق سیاسی به معنای تعدد و تکثر نهادها و قلمروهای تصمیم گیری مستقل از هم در عرصه مناطق کلان شهری، اساسی ترین چالش فراروی مدیریت و حکمروایی این گونه مناطق قلمداد می شود. این نوشتار در تلاش برای شناسایی علل عدم توفیق در دستیابی به مدیریت یکپارچه شهری با تأکید ویژه بر تفرق سیاسی می باشد که با روش تحلیلی و مطالعات اسنادی انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که منطقه گرایی به عنوان رویکردی برای فائق آمدن بر تفرق سیاسی مطرح شده است که عواملی چون مقاومت دستگاه های دولتی در برابر واگذاری وظایف، تردید در توانایی شهرداری ها برای به عهده گرفتن وظایف جدید و عدم توجه پیشنهاد دهندگان طرح به تفاوت شهرداری ها در درجات مختل جمعیتی از جمله موانع تحقق مدیریت یکپارچه شهری در کشور ما شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدیریت یکپارچه شهری ، منطقه گرایی ، تفرق سیاسی