کاهش مصرف انرژی در ساختمان با بهره گیری از انرژی خورشیدی غیر فعال در تولید سرمایش و گرمایش

امروزه با توجه به افزایش روند مصرف سوخت های فسیلی از یک طرف و محدودیت و غیر قابل تجدید بودن آنها و همچنین پیامد های سوء زیست محیطی و بهداشتی ناشی از مصرف این منابع از طرف دیگر، سمت و سوی بسیاری از تحقیقات جهانی به مهار بحران انرژی جلب شده است. بر این اساس معماری پایدار و استفاده از انرژی های تجدید پذیر در سطح جهانی اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. در واقع معماری می تواند با استفاده ی هوشمندانه از انرژی های پاک، کیفیت زندگی را ارتقا داده و در تقلیل مصرف منابع تجدید ناپذیر و بهینه سازی مصرف آنها موثر باشد. خورشید به عنوان یکی از در دسترس ترین منابع تولید انرژی از دیر باز در معماری مورد استفاده قرار می گرفته است. با پیشرفت تکنولوژی و انجام شدن پژوهش های بسیار در سطح دنیا، پتانسیل های بالقوه ی این منبع، جهت تامین انرژی و همچنین فرآهم آوردن آسایش استفاده کنندگان در طراحی ساختمان ها مورد بهره برداری قرار گرفته است. از انرژی خورشیدی می تواند در تولید انرژی الکتریکی، فرآهم آوردن روشنایی طبیعی و به کار انداختن سیستم های سرمایش و گرمایش بصورت فعال و غیر فعال استفاده کرد. بکارگیری سیستم هایی که از انرژی خورشیدی بصورت غیر فعال جهت بالابردن آسایش فضای داخلی ساختمان استفاده می کنند، بدلیل تولید آلودگی بسیار کم، نیاز به نگهداری کم و کاهش هزینه های مربوط به انرژی که در نتیجه باعث کاهش مصرف سوخت های فسیلی می شود در معماری امروز مورد توجه است. در مقاله ی حاضر سعی بر آن است تا پس از بررسی کاربرد انرژی خورشیدی در ساختمان ها، به معرفی راهکار هایی در جهت استفاده از این منبع پاک برای تولید سرمایش و گرمایش غیر فعال پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، خورشید ، غیر فعال ، سرمایش ، گرمایش