نقش سازه بامبو در ساختمان های شمال کشور با رویکرد توسعه پایدار نمونه موردی شمال کشور ( مازندران )

مسئله ی اصلی در معماری معاصر جهان امروز، قطع ارتباط میان معماری بومی و نیازهای مدرن است. در واقع یکی از کمبودهای موجود که همواره نسل امروز را به طور خواسه یا ناخواسته تهدید می کند، عدم توجه به پتانسیل های ناشی از کاربرد مصالح بومی و به عبارت بهتر عدم سازگاری و انطباق معماری با اقلیم آن می باشد. در دنیای امروز که منابع انرژی زوال پذیر و در معرض نابودی هستند شعار توسعه پایدار یکی از محورهای اساسی و اهدافی است که در جوامع بین المللی جهت صرفه جویی و بهینه سازی انرژی مطرح گردیده در معماری پایدار سعی بر این است که با استفاده از اقلیم، مصالح بومی، انرژی های موجود در سایت و چگونگی طراحی، طرحی ارائه شود که الگوی مصرف انرژی در آن رعایت شده باشد. سازه به عنوان عنصر اصلی ساختمان همواره مورد توجه بوده است. در این مطلب گیاه بامبو به عنوان مصالح بومی سازه ای در صنعت ساختمان مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه آن با روند اجرای یک پروژه بامبو در شمال کشور آشنا خواهیم شد.

کلیدواژه ها:

سازه بامبو ، توسعه پایدار ، معماری بومی ، معماری پایدار ، شمال کشور