معماری بومی در جهت توسعه پایدار

مطالعه خصوصیات و ویژگی های سرزمینی که می توان به اختصار آنرا بوم نامید نقشی کلیدی در شناخت گذشته، بررسی حال و تصمیم گیری برای آینده نامید. تبلور خصوصیات و ویژ ی های بوم در معماری یعنی معماری بومی، شیوه منطقه ای معماری است که تاکنون کمتر بدان پرداخته شده است ارکان معماری بومیا ستفاده از توانایی ها و استعدادهای محیط طبیعی و مردم است وجه مشترک معماری بومی و توسعه پایدار استفاده بهینه از منابع موجود در طبیعت بدون آسیب رساندن بهطبیعت است در حقیقت می توان نقش معماری بومی را به عنوان یکی ابزارهای رسیدن به توسعه پایدار مورد مطالعه و بررسی قرار داد. با شیوه مند کردن و فرهنگ سازیم عماری بومی می توان راه رسیدن به یکی اهداف توسعه پایدار یعنی پایداری منابع طبیعی موجود و تصمیم گیری برای نحوه بهره برداری از این منابع در آینده را هموار کرد در این راه نقش حمایت های مادی و معنوی دولت اجتناب ناپذیر است و بدون حمایت های دولتی احیای معماری بومی دست نیافتنی به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، توسعه پایدار ، معماری بوم گرا ، معماری ایران ، معماری پایدار