بررسی جایگاه نمادها و نشانه ها در هویت شهری

نماد ها فرایند اندیشه بشر در زمان های مختلف می باشند حیات مستمر نمادها از قرن ها قبل تاکنون نشانه نیروی پایدار آنها در جوامع بشری می باشد خصوصیات و ویژگی های نمادها در انتقال اندیشه انسان ها موجب پیوند نسل های متوالی گردیده و همچون پل ارتباطی ادراک انسان ها را از محیط پیرامون خود از نسلی به نسل بعد انتقال می دهند. از این منظر شهر به عنوان بزرگترین نماد تمدن بشری می باشد که ابعاد مختلف انسانی را در خود جای داده است می توان حضور دائمی نمادها را در سیمای شهری برپردانی از فرهنگ و ادراک افراد جامعه در دوره های مختلف تاریخی دانست. بازآفرینی اصولی بر مبنای مبانی صحیح از نمادها در فضاهای شهری، میزان هویت بخشی به این فضاها را افزایش می دهد چرا که نمادهای آشنای هر ملت ریشه های هویت هر سرزمین به حساب می آیند این نمادها معرف و مولد فرهنگ هر مرز و بوم می باشند فضاهای شهری ایرانی سرشار و عجین با نمادهای دیر آشنای خود بوده و هست نمادهایی که به واسطه معماریم فاهیم و معانی فکری را در قالب الگوهایی ملموس بیان می دارد این نمادهای معماری منبعث از فرهنگ ایرانی و اثرگذار بر غنای هویتی فضاهای شهری هستند با تغییر در ساختار توسعه شهر ها و تغییر الگوهیا فضای شهری نمادهایی که به محیط شهری هویت می بخشند در حال کم شدن و نابودی هستند بحث حاضر در پی بررسین قش و اهمیت نمادها و نشانه های موثر بر هویت شهری می گردد برای این منظور پس از بیان تعاریف مرتبط و بررسی مفاهیم هویت محیطی و شهری به بررسی فرهنگ به عنوان اثرگذارترین گزینه از مجموع عوامل موثر بر شکل گیری هویت شهری پرداخته شده است در نایت رابطه نمادهای هویتی شهری و فرهنگ و نقش و اهمیت آنها در سیمای هویتی شهر مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

هویت ، فرهنگ ، نماد نشانه ، هویت شهری