بررسی ویژگی های محلی سکونتگاه های غیررسمی و نحوه برخورد با این سکونتگاه (مطالعه موردی: سبحان/ مشهد)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 628

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCHITECTURE01_397

تاریخ نمایه سازی: 25 تیر 1393

چکیده مقاله:

اسکان غیررسمی به طور کلین اشی از تحولات اجتماعی، اقتصادی و روند شهرنشینی و شهرگرایی کشور و نیز نادیده گرفتن اقشار متوسط و کم درآمد شهری در طرح های توسعه و برون فکنی این اقشار از مناطق کلان شهر ها به خصوص مشهد به مناطق حاشیه ای جهت دست یابی به زمین و مسکن ارزان بوده است. در این مقاله برخلاف تصورات دهه 1970 و با نگاهی امروزی سعی بر آن است که اسکان غیر رسمی و ساکنین این گونه سکونتگاه ها به عنوان واقعیتی اجتماعی پذیرفته و به رسمیت شناخته شوند و شهروند تلقی گردند لیکن با توجه به اینکه ساکنین این کانون های جمعیتی از شهروندان یک جامعه بوده لذا عدالت اجتماعی حکم می کند که این اقشار در کنار سایر اقشار جامعه مورد توجه قرار گیرند. بنابراین در ابتدا به بررسی خصوصیات کالبدی، اقتصادی وا جتماعی سکونتگاه سبحان / مشهد و آسیب شناسی آن پرداخته وسپس با ضرورت تهیه طرح با رویکرد توانمند سازی و با اتکاء بر سرمایه های انسانی و اجتماعی درونی این بافت و بالفعل نمودن آنها و نه فقط تهیه طرح با دیده کالبدی، به بهبود و ارتقاء محیطی ساکنین سکونتگاه مورد مطالعه خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

سید علی حسین پور

دانشجوی دکتری برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

محمدرضا ملازاده

دانشجوی کارشناسی شهرسازی دانشگاه بینالود مشهد

احسان قربانی

دانشجوی کارشناسی شهرسازی دانشگاه بینالود مشهد