نقش معماری پایدار درراستای هویت بخشی به شهرها( با ارائه الگوی پیشنهادی ایجاد با همستان در محله ها)

در آغاز قرن بیستم همراه با تحولات صنعتی و ورود تکنولوژی و مدرنیسم در ساختار و بافت های شهری، چهره شهر ها چنان تغییر یافته اند که برخی از شهرها با مشکلات متعدد زیست محیطی و شهری مواجه شده اند این مشکلات علاوه بر تاثیرات مخرب بر محیط و اطراف آن سلامت و بهداشت روان انسانی را نیز تهدید می کنند با این حال انسان امروزی در راستای دستیابی به خواسته هایش بی تامل با فرهنگ فن گرایی، ساختارهای زیستی و اجتماعی را مورد هدف قرار داده که پیامدی جز ناپایداری و عدم تعادل در زیر ساخت های طبیعی، اجتماعی، کالبدی نداشته است که این نا به سامانی و آشفتگی ها رفته رفته موجب از بین رفتن هویت شهر ها و سپس هویت افراد آن شهرها نیز خواهند بود ابعاد هویت شهر و مکان، رابطه مستقیم با هویت فردی دارند تاثیر ابعاد اجتماعی، کالبدی و روانی هویت بر پیوند روانی با فضا نقش بارزی دارد. کیفیت شهر ها تابع ملاحظات منطقی طراحانه در فرآیند کیفیت دهی به فضاهاست که در این راستا معماریپ ایدار و مولفه های پایداری نقش مهمی را ایفا می کنند. در مقاله مذکور سعی بر آن است که با در نظر گرفتن اهمیت مسائل اجتماعی در بنرامه ریزی های شهری و امر هویت در محله ها و تاثیر عوامل موثر در هویت بخشی به محلات مسکونی وبا روش تحلیلی - کتابخانه ای با بهره گیری از مولفه های توسعه پایدار، تلاشی بر ایجاد هویت در خلق فضاهای شهری شود و در نهایت با ارائه الگوی باهمستان ها به طراحی محله های پایدار پرداخته شود تا مشوق تعاملات اجتماعی شده و بر اساس الگوی پایدار به شهریپ ایدار دست یابیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، هویت بخشی ، باهمستان ، محله ها