جایگاه مصالح پایدار در هویت دهی به بافت های شهری

یکی از مهمترین عواملی که می تواند موجب کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها شود انتخاب صحیح مصالح ساختمانی برای بخش های مختلف ساختمان می باشد کاربرد و انتخاب مناسب مصالح در طول اعصار دل مشغولی معماران بود انتخاب دقیق استفاده از مصالح موجود در محیط زیست ساده ترین راه معماران برای طراحی ساختمان های پایدار می باشد به طور سنتی هم در انتخاب مصالح عامل قیمت و هزینه یک فاکتور مهم محسوب می شود قیمت و هزینه شامل موارد زیادی از جمله هزینه های تولید مصالح و حمل و نقل و هزینه های زیست محیطی و البته هزینه های ناشی از بحران های روانی حاصل از ایجاد فضاهای نامناسب می باشد ویژگی های ذاتی مواد مصالح و نیز شیوه بکارگیری آنها نقش تعیین کننده ای در تعریف فرم و فضای معماری دارند چنان که می توان گفت: در شکل گیری مکان، فرم ها بوسیله مواد و مصالح نقش خود را ایفا می کنند هر ماده ای فرم خاص خود را می طلبد و برخی فرم های حجمیو فضایی خاص را مطرح می سازد و بدین ترتیب صورت فضای معماری را تحت تاثیر قرار می دهد برای این منظور ضمن بررسی ویژگی های مصالح در معماری پایدار به بررسی چند نمونه از تلاش های جدید صورت گرفته در حوزه پایدار در جهت هویت دهی به بافت های شهری خواهیم پرداخت روش تحقیق این پژوهش با توجه به ماهیت بحث به صورت توصیفی - تحلیلی و در بستر مطالعات کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

مصالح ساخمتانی ، معماری پایدار ، محیط زیست ، انرژی ، فضای معماری