تاثیر نماهای شهری بر هویت شهری

نما به عنوان چهره و نماد بیرونی معماری یک بنا مبین هویت و زیبایی آن است و نمود عینی ذهنیتی است که معمار با آن درگیر بوده است. نمای ساختمان خارجی ترین پوسته ساختمان و نماد هویت آن قطعه شهری است که در کنار سایر نماهای همجوار خود هویت کالبد شهری را تعریف می کند. نما بیش از هر چهره دیگری با مردم، ساکنان و توریست های شهری ارتباط برقرار می سازد و در آن مقوله های بسیاری از هویت و زیبایی تا تکنولوژی و فناوری ساخت، دخیل است.نمای هر ساختمان در شکل دهی به مجموعه شهری که در آن حضور دارد، موثر است. اگر به نمای یک ساختمان بدون در نظر گرفتن نمای دیگر ساختما نهای شهر توجه شود، همگونی نمای شهری در مجموع از بین می رود . زمانی که از هویت می گوییم منظورمان چیزی نیست که در ظاهر و شکل شهر است بلکه منظور آن چیزهایی است که در شاکله شهر است . امروزه شهرها نه بر پایه ارزشهای اصیل و هویت بومی خود ، که بر پایه تقلیدهای بدون اندیشه از مظاهر غربی و مدرن بدون توجه به الگوهای بومی در حال شکل گیری و گسترش اند و این مسأله باعث گسسته شدن و کمرنگ شدن توجه به ابعاد هویتی شهرها و زندگی اجتماعی شهری شده است ، که نمود خود را به طور واضح در طرحهای توسعه شهری نمایان می سازد و باعث توجه به بازیابی هویت از بیرون شده است . مسأله هویت درکشور ما تاحدی شاید متفاوت از سایر جاها باشد باتوجه به میراث غنی و فرهنگ دیرین کشور که نمود خود را در آثار و میراث گذشته نشان می دهد

کلیدواژه ها:

نما ، هویت شهری ، الگوهای بومی ، زیبایی