مقدمه ای برطراحی معماری خانقاه مولانا براساس مفاهیم عرفانی وتصوف اسلامی درشهرتبریز

شهر تبریز یکی از قدیمی ترین و با هویت ترین شهرهای ایران می باشد که دارای فرهنگی غنی و پشتوانه داری است. در این شهر نیز طول تاریخ همانند دیگر شهرهای ایران تفکرات، آئین ها و شخصیت ها و افراد متعدد، مشهور و مهم اجتماعی و حتی جهانی در زمینه های مختلف وجود داشته و هم اکنون نیز هست. تفکرات و باورهای عرفان اسلامی یا همان تصوف به عنوان یکی از این باورها و آئین ها بوده است و در زمینه های مختلف از جمله هنر، شعر، موسیقی خود را به طور غیر قابل انکاری نشان داده و ثمره وخروجی آن شخصیت هایی چون شمس الدین تبریزی، صراف تبریزی، قطران تبریزی، خواجه همام تبریزی، خاقانی و... بوده است. به علت نیاز محسوس وجود مکان و فضایی که علاوه بر نشان دادن گذشته، فرهنگ و هویت این شهر و سرزمین، احیا خانقاه به عنوان یکی از بناهای مهم در طول تاریخ گذشته مان و همچنین وجود مکانی برای بازشناسی و انجام کارهای فرهنگی مختلف مرتبط با آن و ارتقاء اقتصاد جامعه با بهره گیری از بهبود و ساماندهی صنعت توریسم و جهانگردی ضروری می باشد. و در این راستا با توجه به اینکه مولانا جلال الدین بلخی به عنوان یکی از مهم ترین شخصیت ها و عارفان عصر مربوطه و ثمره مکتب عرفان اسلامی یا تصوف می باشد، علاوه بر دارا بودن شخصیتی جهانی ایرانی ها به وجود چنین شخصی در گذشته خود می بالند. وجود و طراحی مکان و فضایی که موارد اشاره شده در بالا را نشان دهد و مرتبط با آن باشد بنایی نیست جز خانقاه که در طول تاریخ نیز وجود داشته و در هر زمان با توجه به شرایط جامعه و نیازهای آن دست خوش تغییراتی بوده است

کلیدواژه ها:

طراحی ، معماری ، خانقاه ، مولانا ، تصوف