زمینه ای نظری و رهیافت های برنامه ریزی شهری در ایران (رهیافت ساده- جامع) Theoretical Context and approach of Urban Planning in Iran

با توجه به رویکرد نظام برنامه ریزی کشور که مبتنی بر برنامه ریزی متمرکز و برگرفته از شرایط سیاسی و اجتماعی جامعه ایران می باشد، برنامه های توسعه شهری نیز با نام برنامه های جامع به صورت برنامه ای متمرکز و با نگاه بیشتر کالبدی برای مشکل گشایی مسائل شهری از حدود دهه 40 شمسی تهیه شدند، در این مطالعه، با رویکردی تحلیلی و توصیفی، رهیافت ساده- جامع که به عنوان متداول ترین چارچوب نظری تهیه برنامه های شهری کشور- که از طریق برنامه های جامع نمود علمی یافته است، در قالب بررسی این رهیافت، ویژگی های و خصوصیات آن و چالش های اصلی آن، مورد توجه قرار گرفته است. از طرف دیگر تلاش شده است تا با مطالعه برنامه های جامع در ایران و انتقادهای وارد به آن، بتوان به مقایسه ای میان این رهیافت دردو فضای جغرافیایی متفاوت دست یافت.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری- رهیافت ساده- جامع ، ایران