کیفیت زنذگی در معماری

در این مقاله ابتدا به بررسی سیر تحول مفهوم کیفیت زندگی در معماری در دهه های مختلف تاریخی چرداهته می شود که در نهایت با استفاده از سه رویکرد بدست آمده؛ عینی، ذهنی و عینی- ذهنی به پایه های مطالعاتی معماری در پژوهش پیرامون کیفیت زندگی خواهیم رسید که به صورت: استاندارد سازی با رویکرد عینی، رضایتمندی از زندگی با رویکرد ذهنی و توسعه پایدار با رویکرد تعاملی (عینی-ذهنی) بیان می گردد. سه رویکرد یاد شده به عنوان اصلی ترین پایه های مطالعاتی معماری در پژوهش های پیرامون کیفیت زندگی هستند که به موجب توجه به انسان و شرایط زندگی او در محیط، به گونه ای این اندیشه را در زمره نظریه های رفتار- محیط قرار میدهند. در این معماری که به عنوان یکی از رشته های طراحی محیط و حرفه ای تأثیرگذار بر محیط زندگی و فعالیت انسان به شمار می رود نیز با توجه به دو عامل انسان و محیط در نظر گرفته می شود، تا بتوان با تیکه بر آن به ایجاد ارتباط عمیق تر بین کیفیت زندگی و معماری پرداخت.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، کیفیت زندگی ، معماری ، عینی ، ذهنی