سازه پوسته ای نقطه تلاقی سازه و معماری

در قرن اخیر ساخت مرتبط با سازه های پوسته ای از سوی بخش صنعت و معماران مورد توجه قرار گرفته است، در همین راستا نیاز به تئوری های دقیقی از پوسته همراه با روشی برای حل معادلات را به وضوح آشکار می نماید. با وجود اشکال منحنی، پوسته ها به فرم تاق های سنتی شبهت دارند، ولی رفتار سازه ای و مسیر بارگذاری آنها اغلب به سبب قابلیت مقاومت پوسته در برابر کشش متفاوت است. افزایش ظرفیت بار توسط سازه های پوسته ای به علت افزایش میزان مصالح مصرفی یا تغییر نوع آن نیست، بلکه به دلیل استفاده از فرم مناسب است. پوسته جزء گروهی از سازه ها محسوب می شوند که با تغییر هندسه کارایی خود را پیدا کرده اند. انحنای رو به بالا، سختی و ظرفیت تحمل بار پوسته را افزایش میدهد، زیرا این فرم موجب می شود مقداری از مصالح دور از مرکز ثقل قرار گیرد. سازه های پوسته ای یکی از ایده آل ترین سیستم های سازه ای برای معماران می باشد، زیرا فرم های متنوعی را میتوان با آن بوجود آورد. بسیاری از معماران که علاقه زیاد به فرم های آزاد دارند با استفاده از این سیستم نتیجه ایده آلی خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

سازه های پوسته ای ، عملکرد سازه ایی ، فرم معماری ، پوسته های قابل توسعه ، سهموی هذلولی گون (هایپار)