جستاری بر طراحی مجموعه گردشگری-اقامتی بر پایه معماری بومی گیلان

امروزه بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه، از گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه اقتصاد جوامع یاد می کنند.تعیین ارزش های گردشگری و استعداد های طبیعی به همراه برنامه ریزی صحیح می تواند منجر به توسعه درآمدهای اقتصادی از طریق گردشگری گردد.پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری در کنار سایر مسائل مربوط به محیط زیست از جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعت توریسم تاثیر گذارند. علاوه بر توانمندی های طبیعت گردی ایران معماری نقش اساسی در بین جاذبه های گردشگری ایران بازی می کند. این صنعت در ساختارهای فرهنگی ، اجتماعی ، و اقتصادی عصر پسا مدرن در جامعه حال حاضر ایران بسیار مهم است.گسترش فضاهای باز جمعی ، تعامل فضاهای باز و بسته در شکل گیری مراکز گردشگری–اقامتی یکی از اهداف مهم در این حوزه می باشد.در این پژوهش به شناخت ، طراحی و عواملی اساسی تاثیر گذار در طراحی چنین مجموعه هایی پرداخته شده است.و معماری بومی منطقه گیلان به عنوان یک عامل جذب توریست مورد توجه قرار گرفته است.در پایان الگوهای مناسب برای طراحی مجموعه گردشگری-اقامتی معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اقامتی ، گیلان ، معماری بومی ، فضای معماری