نقش مشارکت مردم در ارتقاء برنامه ریزی شهری

هر شهر نیازهای مهم و اساسی دارد که با توجه به توسعه شهرهای امروزی این نیازها با وجود علم برنامه ریزی شهری به وقوع می پیوندد. همچنین باید انتظار نسلهای آینده از منابع در نظرگرفته شود و برنامه ریزی شهرها را بر پایه ی شهرسازی مشارکتی و مشارکت شهروندان تعریف و بنیان گذاری شود. حضور شهروندان در زمینه های تصمیم گیری و بیان کردن خواسته ها و نیازهایشان مطابق با شرایط کنونی جامعه از طریق شهرسازی مشارکتی به ثمر می نشیند. حال مشارکت، جایگاه ویژه ای در نظریه های شهرسازی پیدا کرده است. در جهان امروز مشارکت مردمی همانند مشارکت سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و ..... پیش می رود. برنامه ریزان برای رسیدن به جامعه ای بهتر، از نیروهای مردمی استفاده بهینه می کنند. این مقاله می کوشد که: فرایند برنامه ریزی و جایگاه برنامه ریزان را یادآوری کند، همچنین با استفاده از روش توصیفی و مقایسه ای به بیان نظریه های مهم شهرسازی مشارکتی مانند نظریه شری ارنشتاین و اسکات دیویدسون می پردازد

کلیدواژه ها:

شهرسازی مشارکتی ، مشارکت شهروندان ، برنامه ریزی شهری