کاربرد مکتب روانشناسی عمقی در روشهای طراحی معماری

این پژوهش سعی دارد با شناختی نو از روانشناسی عمقی و محیطی به تبیین شاخص های تعیین کننده مکتب روانشناسی عمقی در روشهای طراحی معماری بپردازد.با ایجاد شهرهای جدید یا حاشیه شهری به منظور پاسخگویی به نیازهایی مانند جذب سرریز جمعیتی، تامین مسکن و بسیاری از عوامل دیگر صورت می گیرد، اما به خاستگاه آنها در فرآیند توسعه از دیدگاه برنامه ریزی و طراحی معماری و طرح ریزی محیطی توجهی نمی شود. با توجه به ناهنجاری های اجتماعی در جوامع امروزی بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی و عوامل موثر بر آن ضروری بوده که یکی از اصلی ترین موارد روشهای طراحی معماری است. مقاله مزبور همچنین توجه خود را به معرفی مفاهیمی در روان شناسی محیطی چون ادراک محیطی، مقر رفتاری، هرم نیازهای مازلو، نیازهای انسان، توانش های محیطی و معنای محیط که می توانند اهمیت ویژه ای برای طراحان محیطی داشته باشد معطوف ساخته است.نواحی حاشیه نشین کشور با عنوان سکونتگاه هایی که جمعیت زیادی از افراد را در خود جای می دهند، بستر جرم زایی را نیز فراهم آورده اند. این پژوهش به روش کیفی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحقیقات میدانی(مصاحبه، مشاهده و کروکی) و از مطالعه و پایان نامه های مرتبط صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، طراحی معماری ، روانشناسی عمقی ، یونگ ، روانشناسی محیطی