ارزیابی رفتار خمشی تیرهای بتن آرمه دارای نانورس در محیط کلرایدی

تحقیقات زیادی جهت پیش بینی زمان شروع خوردگی آرماتور در سازه های بتن مسلح انجام شده است، اما مدل های ارایه شده به علت عدم درنظرگرفتن شرایط واقعی قادر به پیش بینی دقیق نیستند. جهت پیش بینی زمان شروع خوردگی ضروری است که میزان یون کلراید در سطح آرماتور تعیین گردد. بتن یکی از مهمترین مصالحی است که دستیابی به تکنولوژی آن، جهش بزرگی در فعالیتهای عمرانی محسوب میشود. از عواملی که استفاده از بتن مسلح را در محیط های خورنده با چالش مواجه کرده، خوردگی آرماتور در بتن توسط یونکلراید میباشد. هر چقدر بتن تخلخل بیشتری داشته باشد نفوذپذیری آن افزایش مییابد و در نتیجه اگر این بتن در معرض یونهای کلراید قرار گیرد، خوردگی میلگردها سریعتر رخ میدهد. در سازه های واقعی به علت بارهای بهره برداری عضو بتن آرمه ترک میخورد. وجود این ترکها باعث میشود یون های کلراید به آسانی وارد بتن شوند و در نتیجه خوردگی میلگردها بیشتر شده و عملکرد عضو بتن آرمه کاهش مییابد. طرح اختلاطهای استفاده شده در این تحقیق شامل چهار طرح با 0، 0/5، 1 و 1/5 درصد وزنی سیمان نانورس جایگزین سیمان میباشد. 24 عدد تیر بتن مسلح با ابعاد 120×150×1000 میلیمتر قالب بندی و بتن ریزی گردید و پس از 28 روز عمل آوری در آب به سه گروه تقسیم بندی شدند. گروه اول شامل 8 عدد تیر است که پس از عمل آوری 28 روزه تحت آزمایش خمشی قرار گرفتند که همان نمونه های شاهد میباشند. گروه دوم شامل 8 عدد تیر بدون بارگذاری به مدت 6 ماه در محلول کلراید و تحت چرخه تر و خشک قرار گرفتند و گروه سوم شامل 8 عدد تیر بارگذاری شده است که به مدت 6 ماه در محلول کلراید و تحت چرخه تر و خشک قرار گرفتند. پس از ساخت و عمل آوری نمونه ها، مطابق برنامه زمانی مشخص، آزمایشها انجام شده و نتایج ثبت گردید.

کلیدواژه ها:

تیر بتن آرمه ، محیط کلرایدی ، نانورس ، رفتار خمشی