بررسی عوارض جسمی مربوط به پوزیشن پرون دربیماران تحت عمل جراحی ستون فقرات

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,997

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED01_272

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف:پوزیشن دهی صحیح و مناسب به بیمار در اتاق عمل، جهت دستیابی به نتایج مورد نظر حایز اهمیت است، یکی از رایج ترین پروسیجرهای جراحی درجهان، اعمال جراحی های ستون فقرات می باشند که در آن از پوزیشن های متعددی استفاده می گردد که هر یک عوارض و ملاحظات مراقبتی مربوط به خود را دارا می باشد، که در بین آنها پوزیشن دمر prone ، به عنوان یکی از پرکاربردترین پوزیشن مورد استفاده در جراحی های ستون فقرات بحساب می آید و ازآنجایی که این پوزیشن دارای عوارض متعدد می باشد و در صورت ایجاد تاثیر مخرب و جدی بر بیماران دارند این مطالعه با هدف بررسی عوارض جسمی مربوط به پوزیشن پرون در بیماران تحت عمل جراحی ستون فقرات انجام پذیرفت.مواد و روش ها:پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی دربیمارستان امام خمینی البرز بر روی 160 نفر از بیماران کاندید جراحی ستون فقرات که تحت پوزیشن پرون قرار گرفتند، انجام گرفت. جهت جمع آوری دادها از یک چک لیست تدوین شده بر اساس استاندارهای توصیه شده در انجمن پرستاری اتاق عمل امریکا و انجمن تکنولوژیست های جراحی امریکا برای ارزیابی بیماران در اتاق عمل و پرسشنامه ی محقق گر ساخته جهت ثبت عوارض جسمی (پوستی، نوروپاتی و اختلال حرکتی) بیماران در اندام های مختلف در مرحله ی پس از جراحی بکار گرفته شد، که روایی پرسشنامه های مذکور از روش اعتبار محتوی و پایایی آنها از روش آزمون همزمان تایید گردید؛ تکمیل پرسشنامه ها برای سه نوبت، به فاصله 24 ساعت بعد از ترخیص از ریکاوری و ورود به بخش، دو هفته و چهار هفته بعد از عمل، انجام شد و در انتها داده های جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری توصیفی و آزمون های آماری کای اسکوئر، من- ویتنی و ضریب همبستگی کندال ازطریق نرم افزار spss نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها:در پژوهش حاضر میانگین سنی افراد 53.13 سال بود که % 66.7 (106 نفر) را زنان و % 33 .3 ( 53 نفر) را مردان تشکیل دادند و میانگین شاخص توده بدنی آنها 27.55 به دست آمد . 3/ 8 آنها دچار آسیب بینایی به صورت کم بینایی در 24 ساعت اول بعد از جراحی شدند و 7/10 درصد هم دچار مشکلات چشمی به صورت درد بعد از عمل شدند. 8 / 3 درصد در هفته دوم بی حسی و ضعف در اندام دست و پا داشتند و درخصوص پهلو ها نیز درهفته دوم 0/6 افراد بی حسی شدید و 40/ 3 کمی بی حسی داشتند که در هفته چهارم تماما برطرف شده بود. بیشترین عضوی که دچار عوارض پوستی شده است لگن و بعد از آن قفسه سینه بود. بین میزان شدت درد در ناحیه دست و پا، لگن، چشم، قفسه سینه و زبان با متغیر سن ارتباط معنی دار مشاهده شد و بین وزن و شدت درد در ناحیه گردن نیز ارتباط معنی دار مشاهده شد.بحث و نتیجه گیری:با توجه به مشاهده موارد مشابه با عوارض گزارش شده در مطالعات خارج از کشور در مطالعه حاضر، به نظر می رسد لازم است تا پرسنل اتاق عمل به موضوع پوزیشن دهی به عنوان یکی از اصول علمی و حیاتی در روند جراحی توجه نموده و با بررسی و ارزیابی دقیق قبل از عمل، رعایت اصول علمی حین پوزیشن دهی و مراقبت از بیمار در طول جراحی، نسبت به پیشگیری از عوارض احتمالی اقدام نمایند.

نویسندگان

سینا طالبی آشتیانی

دانشجوی کارشناسی، گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران