بررسی میزان آلودگی در اتاق عمل های ایران: مطالعه مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 513

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_067

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: عفونت محل زخم یکی از شایع ترین عفونت های بیمارستانی و هم شاخصی برای میزان کنترل عفونت در اتاق عمل است. از آنجا که عوامل متعددی در بروز عفونت محل زخم جراحی دخیل هستند؛ جهت مدیریت و پیشگیری از این نوع عفونت ها شناسایی عوامل و میزان آلودگی در اتاق عمل ضرورت پیدا می کند به همین دلیل محقق بر آن شد تا مطالعه ای با هدف بررسی میزان آلودگی در اتاق عمل انجام دهد.مواد و روش ها: پس از جستجو در پایگاه های SID، PubMed و Google scholar با استفاده از کلید واژه های فارسی عفونت و اتاق عمل تعداد 5598 مقاله انتخاب و پس از دخیل کردن معیارهای ورود: مرتبط بودن عنوان مقاله با موضوع، در دسترس بودن متن کامل و معیارهای خروج: بی ارتباط بودن با موضوع و پرداختن به موضوع عفونت در سایر قسمت های دیگر بیمارستان تعداد 12 مقاله از سال 1383 تا 1396 به صورت سرشماری در سال 1398 وارد مطالعه شدند.یافته ها: از 180 مورد تجهیزات، 73 مورد ( 40/5 % ) دارای آلودگی بودند. وسایل سیار 63 % و وسایل ثابت 37 % از آلودگی را شامل شدند. بیشترین آلودگی مربوط به ساکشن ( 28/8 %) و ترالی جراحی (23/3) و کمترین آلودگی مربوط به پمپ قلب ( 1/9 % ) بود. در بین 140 عدد از وسایل بیهوشی لارنگوسکوپ کمترین آلودگی ( 15 % ) و الکتروکاردیوگرام ( 70 %) بیشترین آلودگی را به خود اختصاص داد. از 150 کفش مورد مطالعه 89% دارای آلودگی و 11 % بدون آلودگی بودند. کفش ها در محیط محدود 73/8 % و در محیط نیمه محدود 74/9 % دارای آلودگی بودند. بیشترین عامل آلوده کننده تجهیزات ( 72/6 % ) استافیلیکوک کواگولاز منفی و کمترین آلودگی مربوط به اشرشیاکلی ( 1 مورد، 4/1 % ) و سیترو باکتر ( 1 مورد، 4/1 % ) و بیشترین عامل قارچی آلوده کننده هوای اتاق عمل قارچ های آسپیرژیلوس ( 98/29 % ) و پنیسیلیوم ( 25 % ) بود. وجود باکتری در 96/3 % از دست پرسنل بعد از اسکراب مشاهده شد. که بیشترین آلودگی ( 92/5 %) مربوط به زیر ناخن افراد بود. عملکرد پرسنل در مورد کنترل عفونت در اتاق عمل ضعیف بود. شایع ترین ضعف عملکردی ( 93/75 %) مربوط به روش های ضدعفونی و استریلیزاسیون بود.نتیجه گیری: براساس یافته های ما میزان آلودگی در اتاق عمل به ویژه در مورد تجهیزات، دست پرسنل و کفش ها بالا بود؛ که جدیت، بکارگیری و نظارت بر حسن اجرای استانداردهای کنترل عفونت را می طلبد. استفاده از ضدعفونی کننده های موثر بر استافیلیکوک کواگولاز منفی و آموزش و رعایت اصول اسکراب دست ها پیشنهاد می گردد.

نویسندگان

گلچین شاهیجانی

دانشجوی ارشد اتاق عمل، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پرستاری مامایی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سعید جزینی

کارشناس ارشد اتاق عمل، گروه اتاق عمل، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی الیگودرز، ایران

جابر ذبیحی

کارشناس ارشد اتاق عمل، گروه اتاق عمل، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی الیگودرز، ایران

سمانه دهقان ابنوی

مربی هیئت علمی، دانشکده پرستاری بروجن، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

الهه موسوی

هیئت علمی گروه اتاق عمل، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران