تاثیر آموزش آتل بندی با استفاده از بیمارنما بر میزان یادگیری دانشجویان کارشناسی اتاق عمل

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 375

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ARCIORSMED02_232

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: نظام آموزشی مجموعه ای از برنامه ها، روش ها و مواردی است که به طور هماهنگ، دستیابی یادگیرندگان را به اهداف آموزشی خاص تحصیل می کند. با توجه به اینکه هر یک از مراحل کسب دانش نوع خاصی از یادگیری را ایجاب می کند شاید بتوان با استفاده از روش های یادگیری تلفیقی باعث تسریع یادگیری دانشجویان شد. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش آتل بندی با تلفیق بیمارنما بر میزان یادگیری دانشجویان می باشد.روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی در 10 دانشجوی کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ارتش که دارای واحد درسی تکنولوژی جراحی ارتوپدی بودند در سال 1397 انجام شد. پس از ارائه دروس نظری و ارائه نحوه آتل بندی به مدت زمان 3 ساعت دانشجویان به صورت تصادفی به گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد مرحله دوم آموزش شامل انتخاب همتایان به عنوان بیمارنما و انجام واقعی آتل بندی بر روی همتایان با حضور مربی بود. در گروه شاهد مرحله دوم آموزش شامل نشان دادن نحوه انجام آتل بندی بود. داده ها با استفاده از چک لیست عملکرد آتل بندی ساخته شده توسط محقق جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: میانگین میزان مهارت انجام آتل بندی در گروه آزمایش دارای اختلاف معنی دار بود (P<0/0001) . همچنین با افزایش میزان یادگیری در گروه آزمایش میزان اضطراب در هنگام انجام آتل بندی کاهش یافته و میزان رضایتمندی دانشجویان افزایش یافت.نتیجه گیری: روش آموزش آتل بندی به صورت تلفیقی با بیمارنما، بر میزان یادگیری دانشجویان اتاق عمل و همچنین رضایت آنها در یادگیری مبحث آتل بندی موثر بوده است. کاربرد آموزش تلفیقی می تواند باعث کاهش میزان اضطراب در هنگام انجام فعالیت های عملی دانشجویان اتاق عمل شود.

نویسندگان

سعید داوری

دانشجوی کارشناسی هوشبری، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

علی حاجی پور

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

محسن علی اکبری

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران