بررسی تنوع و تراکم جوامع فیتوپلانکتونی در سواحل استان بوشهر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 399

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AREEO01_123

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

چکیده مقاله:

این اعتقاد وجود دارد که افزایش دمای زمین، توسعه سریع مناطق ساحلی، تردد و جابجایی گونه های مختلف پلانکتون ها به کمک آب توازن شناورها، بر تنوع و تراکم گونه های مختلف آبزیان موثر بوده است. به طوری که مطالعات انجام شده در خلیج دایای چین گویای آن است که از سال 1982 تا 2004 میلادی نسبت نیتروژن به فسفر از 1/377 به 49/09 رسیده و همچنین تنوع گونه های مختلف پلانکتونی و مایکروبنتوز کاهش معناداری داشته است. روش تحقیق به منظور پایش و تعیین تاثیر فعالیت های مختلف انسانی در محیط زیست در استان بوشهر، کیفیت آب محدوده بندرگاه، بوشهر و دلوار، از طریق پایش تراکم و تنوع فیتوپلانکتون ها به صورت تصویری از بهار 1393 تا بهار 1394 در 16 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری به کمک بطری روتنر از اعماق میانی هر ایستگاه انجام گردید. نمونه ها به کمک محلول لوگل تثبیت و در آزمایشگاه با استفاده از روش ته نشینی به مدت دو هفته و سیفون تغلیظ گردید. نتایج 42 جنس از چهار رده باسیلاریوفیسه، دینوفیسه سیانوفیسه و هاپتوفیتا به ترتیب با فراوانی سالانه 76، 17/7، 5/86 و 0/17 درصد شناسایی گردید. از گروه باسیلاریوفیسه آ، 27 جنس شناسایی شد که در این میان، جنس های کیتوسروس و باکتریواستروم به ترتیب با میانگین تراکم سالانه 3374 و 2276 عدد در لیت دارای بیشترین فراوانی بوده و پس از آن جنس های Navicula، Cosinodiscus، Minidiscus و Thalasionema قرار داشتند. سیزده جنس از گروه دینوفیسه شناسایی گردید که در این میان جنس های سراتیوم و الکساندریوم به ترتیب با میانگین تراکم سالانه 1164 و 171 عدد در لیتر دارای بیشترین تراکم را داشتند. از گروه سیانوفیسه و هاپتوفیتا فقط جنس های اوسیلاتوریا و فایوسیستیز به ترتیب با میانگین تراکم سالانه 593 و 17/7 عدد در لیتر مشاهده و ثبت گردید. میانگین تراکم 10115 عدد در لیتر با انحراف معیار 6778 ثبت گردید. محاسبات آماری گویای افزایش معنادار شکوفایی فیتوپلانکتون ها در فصل های بهار و پاییز نسبت به فصل های سال تابستان و زمستان است. حداقل و حداکثر میانگین میزان شاخص تنوع گونه ای شانون وینر در کل منطقه مورد مطالعه به ترتیب 1/768 در فصل تابستان و 2/024 در فصل پاییز محاسبه و ثبت گردید.

نویسندگان

محسن نوری نژاد

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر

سهیلا امیدی

موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران

فاطمه محسنی زاده

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر

عبدالرسول اسماعیلی

پژوهشکده میگوی کشور، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بوشهر